Beste mensen,

Op deze maandagmorgen hebben wij onze voet weer op Nederlandse bodem gezet (brrrrrrrrr). Met andere woorden: we komen 2 weken vakantie houden in het koude Nederland. We hebben er veel zin in, al hebben we de afgelopen weken ook genoten van het leven op het schip. Ons thuis veranderde van een drijvend ziekenhuis in een schip. Niet langer als uitzicht de stoffige en onrustige havan van Freetown maar zee zover als je kunt kijken. En al wat erin zwemt: vooral van de dolfijnen hebben we super genoten, erg indrukwekkend! Ruim twee uur lang hebben ze meegezwommen met de boot, pal voor de boeg gleden ze door het water heen. Ook hebben we walvissen gezien, zeeschildpadden, een heleboel vliegende vissen en waarschijnlijk een haai! Met je ontbijt op de boeg, met de zeewind in je haren en de zon die opkomt word je niet gauw zat. Onderweg moest het schip bunkeren (brandstof innemen) van een tanker. Dat houdt in dat je -midden op zee- stil gaat liggen en wordt vastgeknoopt aan de tanker om de brandstofslang te kunnen ontvangen. Dat is altijd al een riskante procedure, en des te meer doordat onze boot de tankdop op een onhandige plek heeft en doordat -door vertraging- het bijtanken pas 's nachts kon plaatsvinden. Bovendien werd er tegelijkertijd een vissersboot bediend. Een vreemd gezicht om zo drie schepen intiem tegen elkaar aan te zien liggen (zie fotoserie).

In de keuken was het af en toe een leuke uitdaging om te werken tijdens het varen. Je hebt geen visuele referentie met de buitenwereld en weet dus niet welke schommelingen het schip maakt. Maar die voel je wel. Af en toe was het een hele kunst om jezelf te verplaatsen. Karretjes rijden spontaan weg, afwas valt om en wat je op de werkbank zet gaat glijden. En je wilt die 120 eieren die je hebt gesplitst liever niet moeten opdweilen.....We hebben alle keukenapparatuur en uitrusting goed genoeg kunnen vastsnoeren zodat er niets is omgevallen En toch: toen ik een cake aan het bakken was en net de deur van de oven achter me had dichtgedaan, maakte het schip een rare beweging en gleden de bakplaten tegen de (gelukkig) dichte deur aan...
Donderdag kwamen we rond de lunch aan in de havenstad Tema, in Ghana. Daar werden we heel vlot binnengeloodst en het verblijf van het schip daar wordt gesponsord door de regering van Ghana. Dat is wel echt heel tof. Dat hebben we onder meer te danken aan het ‘Advance Team', een groep bemanningsleden die al een paar maanden eerder vanuit Sierra Leone naar Ghana en Togo is vertrokken om de komst van het schip voor te bereiden. In Tema stonden ze ons op het dock op te wachten. Op zaterdag hebben we een rondje gelopen door Tema zelf. Ghana ziet er echt veel westerser uit dan Sierra Leone. De mensen wonen een stuk minder dicht op elkaar, de haven is geplaveid en georganiseerd, er zijn trottoirs en we hebben hier zelfs her en der verkeerstlichten en bomen in de stad gezien. En zelfs een winkelcentrum, een soort combi van een blokker, hema en supermarkt. We zijn nu een bijzettafeltje en een paar springvormen rijker :-) Maar de groente voor ons avondeten hebben we toch echt op een lokale Afrikaanse markt gehaald.

Tijdens het varen naar Ghana en terwijl we toeleven naar de Kerst merkten we dat de gemeenschap hechter wordt als je met elkaar zoiets meemaakt. Doordat de vaste kern van langetermijn-vrijwilligers overblijft, kan je investeren in contacten. Bovendien waren er allerlei kerst-gerelateerde activiteiten georganiseerd. Voor ons Sinterklaasfeest op 5 december hadden we een Zweedse Sint ‘geleend' (die daar overigens van genoot). Het gevolg was wel dat ik (Hennie) op 13 december in wit gekleed voor hun Zweedse ‘Sankte Lucia' liedjes en kerstliederen mocht zingen... (zie fotoserie). We hebben veel lol gehad. Verder was er nog een kerstmarkt op het schip en knutselavond waarop je allerlei kerstdecoraties kon knutselen. En tenslotte hebben de kinderen van de school afgelopen vrijdagavond de kerstmusical ‘ChrisMythbusters' opgevoerd. Echt super om te zien hoeveel de kinderen konden na slechts een week oefenen met acteren, liederen, en dansen! Het was ook wel heel bijzonder om echt als hele school (van peuters tot pubers en docenten) met z'n allen aan zo'n stuk te werken.

Tot slot willen we jullie graag gezegende kerstdagen en een goed 2012 wensen!

Groetjes uit Zwolle,

Jeroen en Hennie