Bedankt voor al jullie felicitaties, via het weblog en per mail! Donderdag hebben we mijn verjaardag aan boord ook zeker gevierd. Ik heb lekker met Jeroen ontbeten en Sierra Leonese cadeautjes gekregen (rok en portemonnaie). Mijn collega-docenten hadden mijn stoel en een hoekje van het klaslokaal versierd en cheese-cakejes gemaakt. Donderdagavond, na de wekelijkse kerkdienst aan boord, hebben we nog verder verjaardag gevierd met Nederlanders en collega's en heel veel muffins en AH-vruchtensap (momenteel te koop in de scheepswinkel). Ik ben nog verder verwend met allerlei lekkere en mooie cadeautjes, lieve kaartjes en m'n jaarlijkse salaris van 2 dollar (i.v.m. de maritieme wetgeving). Ver bij jullie vandaan was ik hier toch echt jarig.

Vandaag zijn we met z'n tweeen naar het centrum van Freetown geweest. Jeroen was maandagmiddag al met een collega de stad in geweest en wist nu de weg door de volle straten van Freetown. We kregen het idee dat zo'n beetje alle inwoners van Freetown op een kleedje langs de kant van de weg zitten en dat de rest ertussendoor loopt. Met elkaar proberen ze zo ongeveer de koopwaar van alle Nederlandse Actions te verkopen, of geroosterde vis, bananen of cassave. Al met al een hele drukte. Bovendien rijden er ook nog regelmatig poda-poda's (=het lokale openbaar vervoer: kleine busjes in NL 9-persoons, hier wat meer), mercedessen, SUVs, brommers en kruiwagens tussendoor, waarvoor iedereen dan snel ruimte moet maken. Een intense bedoening, maar wel echt Afrika. We hebben wat boodschappen gedaan bij een supermarkt een uurtje lopen vanaf het schip en samen geluncht bij een restaurant/bakkerij in het centrum.

De afgelopen week was mijn eerste lesweek. Ik geef de meeste dagen vijf uren les aan klassen van 2-8 kinderen. Ondanks dat de klassen klein zijn, moet er wel voor elke les weer een plan klaarliggen, wat vrij veel tijd kost. 's Avonds na het eten ga ik vaak weer terug naar school om verder te werken. Wel begin ik nu al meer overzicht te krijgen en ik heb er lol in om met de kinderen om te gaan. Ze kunnen al veel plezier hebben met eenvoudige dingen. We hebben Mythbusters gekeken en aangetoond dat een blikje gewone cola zinkt in een emmer water terwijl een blikje cola-light blijft drijven.

Ik (Jeroen) merk in de keuken dat ik steeds meer gewend raak aan de vaste dagelijke werkzaamheden als het klaarmaken van de sla, tomaat, komkommer, ham en kaas. Daarnaast draai je mee in het voorbereiden van de warme kant. Donderdag, bijvoorbeeld, bestond het avondmaal uit roerei, bonen en bacon en het dessert uit wentelteefjes (weet iemand misschien waarom die dingen French toast heten?). De warme kant maakt de roerei (30 liter), zij bakken de bacon (die wij hebben klaargelegd op ovenplaten) en zij bakken de wentelteefjes, wij aan de ‘koude kant' zorgen dan voor 400 gesneden boterhammen en 30 liter ei-mengsel om ze in te dippen (formaat kinderbadje). Ook hebben we een kaneelcake gebakken. Nodig: 10 kg cake-beslag van 2,5 kg bloem/boter/suiker en 50 eieren, 8 bakken en een grote oven.

Het warme deel van de lunch is vaak een restant van een warm maal eerder die week, maar ook als koude kant proberen we van de restjes nieuwe gerechten te maken. Zo hebben we pasta die over was verrijkt met broccoli die over was en verse komkommer, tomaat en een eigengemaakte tomaaten-kruidendressing. Tien kilo pastasalade ging schoon op en leverde ons complimenten op van de eetzaalbaas. Daarnaast heb ik een komkommer versneden tot kroon en een tomaat tot roos als decoratie van het buffet. Oefening baart kunst uiteindelijk. Een aantal collega's kwam graag het kunstje kijken en ook in de eetzaal werden deze decoraties opgemerkt (en opgegeten).
Trouwens, wij hebben in de keuken geen afwasmachine.

Groetjes Jeroen en Hennie