Beste mensen,

Het eerste bericht vanuit Afrika. Donderdagochtend zijn we vertrokken vanaf Brussel Airport. Op het vliegveld ontmoetten we al een groepje reizigers naar het schip. Tijdens de vlucht hadden we een mooi uitzicht op de Sahara. Dat is echt een enorme zandbak, zover als je kunt kijken vanaf 10 km hoogte zie je alleen maar zand. Na zes uur vliegen maakten we een tussenlanding in Bunjul, Gambia om bij te tanken. Daarna nog een anderhalfuur vliegen naar Freetown.
Bij aankomst op het vliegveld valt vooral de warmte op en de hoge luchtvochtigheid. Alsof je de vlindertuin van een dierenpark binnenloopt. Er lopen veel mensen rond in uniformen met grote badges, maar die kleding is allemaal verschillend. Veel drukte en geschreeuw op straat en iedereen bemoeit zich overal mee. De formaliteiten verlopen soepel als je een T-shirt aantrekt met het logo erop van Mercy Ships. Nadat we de koffers hadden verzameld op het vliegveld kwamen er een paar auto's en een pick-up om ons naar de veerboot te brengen. De stad Freetown ligt namelijk net aan de andere kant van de baai. Dat inpakken gaat op zijn Afrikaans: iedereen helpt mee (maar niet iedereens bijdrage voegt iets toe) en uiteindelijk komt het voor elkaar.

Tijdens de rit viel ons op hoe mooi groen dit stuk Afrika is. We zagen volop palmbomen, maisveldjes en veel meer groen en bos. Daartussen schamele hutjes en onbegrijpbare onderkomens van takken en aarde, waar kinderen spelen (slechts een klein deel gaat naar school) en gekookt wordt op rokende houtvuurtjes. Nederland is erg georganiseerd en ingericht, in Afrika is dat minder. Elke 300 meter was de toeter van de auto nodig om de weg vrij te maken van voetgangers en brommers.

We merken wel dat de lokale mensen blij zijn met mercy Ships. Je reisbagage wordt gedragen de veerboot op (23 kilo op het hoofd, vandaar dat veel mensen een hernia hebben....), je mag in de eerste klas plaatsnemen en krijgt voorrang bij het in- en uitstappen. Toch moet je ook erg opletten aan de wal: je bent blank en rijk en heel veel lokale bewoners vragen of je iets wilt kopen of dat je geld wilt wisselen. Na een paar keer de kade geramd te hebben (net naast de afmeerplaats), konden we aan wal in Freetown, waar we werden opgewacht door Mercy Shippers met jeeps. Het was toen nog een half uurtje rijden naar het schip (dat betekent: ploeteren met de jeep van Mercy Ships op wandeltempo dwars door de menigte en ruim gebruik maken van de claxon).

Aan boord werden we hartelijk ontvangen. Er stond wat te eten klaar en wat papierwerk om in te vullen. We hebben een erg ruime hut met tweepersoonsbed, eigen hokje met douche/wc/wasbak (zoals in een Etape-hotel), een gootsteen, een bureau, een bank en kasten. Uitzicht op de zeekant. Vrijdag was een rommeldag om de tassen uit te pakken, de hut in te richten, toegang te krijgen tot internet, het schip te verkennen en bij de scheepsbank lokaal geld op te halen. We hebben 300.000 Leones opgehaald, een waarde van 65 dollar. Dat is een dik pakket briefjes in de portemonee. In de middag had Jeroen een afspraak met Rachel, een van de leiders van de keukenbrigade om over werk en werktijden te praten. Hennie heeft haar collega's ontmoet en de school bekeken.

Jeroens zal de ene week werken op maandag/dinsdag/vrijdag/zaterdag/zondag en de week erna enkel de woensdag en donderdag. Er zijn twee keukenteams die om de beurt werken en elk een bestaande uit tien mensen. Jeroen werkt van 8-12 en van 13-17 uur. Om 18 uur wordt de kombuis geschrobt, dus werk eindigt om een uur of half acht.

Bij het ontbijt is er cornflakes e.d. met melk of een beetje yoghurt en vers brood (wit, brioche-achtig) met jam of pindakaas. Als lunch en avondeten is er een warm buffet (vlees, groente, en rijst of aardappelen), brood en salade. Verder staan er geregeld manden met mango's of mini-bananen. We zullen hier niets tekort komen ?

Het weer is prima. Je merkt dat de zon 's ochtends snel opkomt (6.45-7.00) en 's avonds rond 19.20 ook zo weer verdwenen is. Een temperatuurtje van 27 graden en een luchtvochtigheid die je niet kunt meten. De boot heeft airco, dus daar is het prima uit te houden. In de hut hebben we de airco zelfs lager gezet omdat het te koud werd.
Zaterdag kunnen we relaxen en bijkomen. Zondag gaan we met de collega's van de school op een dagtocht naar watervallen in de buurt. Maandag start de eerste werkweeek...

Groetjes Hennie en jeroen.